زیتون

اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزدور از طلب بنشینم به کینه برخیزدو گر به رهگذری یک دَم از وفاداریچو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزدو گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوسز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فروریزدمن آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینمبس آبروی که با خاک ره برآمیزدفراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاستکجاست شیردلی کز بلا نپرهیزدتو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده بازهزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزدبر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظکه گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد... زیتون...

...

از انقلاب ترافیکش ماند و از آزادی میدان !
از استقلال هتل و از جمهوری خیابانش !
سالهای سال همه چیز تغییر کرد،
به جز ساندیس هایی که رویشان نوشته اند:
"از اینجا باز کنید"
ولی مردم هنوز
از "آنجا" باز میکنند!

...

زیتون...

که مرگ اینجاست یا اینجاست یا اینجا؟ صائب تبریزی زیتون...